ΚΙ έΝΑΣ ΟΥΡΑΝόΣ ΑΠό ΓΗ

αν βρεθείς μπροστά σ' ένα χάρτη που να δείχνει μια μεγάλη γη,
στάσου.
κάνε ένα βήμα,
κι άλλο,
κι άλλο.
κάθε βήμα κι ένα ταξίδι.

ΜΙΑ ΓΗ ΑΠό ΦΩΣ

χαραυγή στους ελαιώνες, νοτιοανατολικά του νομού.
το δείλι, στο λυρικό βουνό της, πλαγιάζει το φεγγάρι.
χρυσαφένιες μέλισσες ψάχνουνε για μέλι
στο γαλάζιο λουλούδι
στο λουλούδι του δενδρολίβανου
στο άνθος του θυμαριού και της κερασιάς.

ώΡΕΣ ΛΕΠΤά ΔΕΥΤΕΡόΛΕΠΤΑ

δεν πιστεύω να ξυπνήσει κανείς μεσ' το ξημέρωμα για ν' αλλάξει την ώρα του?
το κάνουμε από τώρα, πριν κοιμηθούμε.


ώρες, λεπτά, δευτερόλεπτα: πίνακας του γιάννη μητράκα

η ΜΟΥΣΙΚή

- είπε ο οσκαρ ουαιλντ-

είναι η πιο κοντινή τέχνη
στα δάκρυα και τη μνήμη.

artist: vladimir kush

έΧΕΙ ΟΜΟΡΦύΝΕΙ

τη ζωή μας με δυόμισυ χιλιάδες τραγούδια.
ο κώστας βίρβος, που σαν σήμερα, το 1926, γεννήθηκε στα τρίκαλα.

Πάρε τα χνάρια που άφησαν τα μαύρα δάκρυά μου
κι έλα απόψε να με βρεις εκεί στην ερημιά μου
Βήμα - βήμα,
δάκρυ - δάκρυ,
θα με βρεις σε κάποιαν άκρη
να κλαίω για σένα αγάπη μου,που χρόνια ζεις μακριά μου.
Δακρύζουν μάτια και καρδιές όταν αναστενάζω
κι' από τα στήθια βγαίνουν φωτιές για σένα όταν σπαράζω
Πάρε τα χνάρια να με βρεις και σώσε με αφού μπορείς.

Αντιλαλούν οι ρεματιές όταν αναστενάζω
και απ' την καρδιά μου βγαίνουν φωτιές για σένα όταν σπαράζω.
Βήμα - βήμα,
δάκρυ - δάκρυ,
θα με βρεις σε κάποιαν άκρη
να κλαίω για σένα αγάπη μου, που χρόνια ζεις μακριά μου.
Δακρύζουν μάτια και καρδιές όταν αναστενάζω
κι' από τα στήθια βγαίνουν φωτιές για σένα όταν σπαράζω.
Πάρε τα χνάρια να με βρεις και σώσε με αφού μπορείς.

μουσική: θόδωρος δερβενιώτης
στίχοι: κώστας βίρβος

στίχοι αγνοί, ατόφιοι, ερωτικοί.

βρήκα στο οπτικοακουστικό αρχείο της ερτ, την εκπομπή του αρη σκιαδόπουλου "νυχτερινός επισκέπτης" , για τον κώστα βίρβο - μια ζωή τραγούδια.

έΝΝΟΙΕΣ

εμπιστοσύνη
κοινά μυστικά
πλησίασμα

συνενοχή

τρυφερότητα

μοίρασμα.

έΛΕΓΑ ΠωΣ ΘΥΜήΘΗΚΑ

την Ντόρις Λέσινγκ (νόμπελ λογοτεχνίας 2007), που είπε πως
οι πιο ηλίθιες, αμόρφωτες και άσχημες γυναίκες
είναι σε θέση
να εκμηδενίσουν τον πιο όμορφο, ευγενικό και ευφυή άνδρα,
και κανείς δεν διαμαρτύρεται.



Μ' αρέσει να ξαναδιαβάζω το "χρυσό σημειωματάριο" , το καλύτερο ίσως μυθιστόρημα που έχει γραφτεί για τις γυναίκες και που -σύμφωνα με τη σουηδική ακαδημία- σημάδεψε τον τρόπο που βλέπουμε τις σχέσεις ανδρών - γυναικών.

Το ΚΟΚΟΡάΚΙ κι κι ρι κι κι

ρε σεις κορίτσια, λέει,
φοβερό το χιούμορ που έχουν οι τύποι εδω.
(εννοεί στο αττικό ζωολογικό πάρκο, στα σπάτα πρωτευούσης).
στις γυναικείες τουαλέτες έχουν απ' έξω μια κότα.

και στις ανδρικές? ρωτάμε σχεδόν όλες μαζί.
δεν ξέρω, δεν είδα, αλλά υποθέτω έναν γάιδαρο.

χαχαχα!!! έπεσες έξω αγάπη μου.

έναν απλό κόκορα έβαλαν οι άνθρωποι,
που τη μια μέρα μπορεί να είναι κοσμοκράτορας της αυλής, και την άλλη μέρα κρασάτος με χυλοπίτες στο τραπέζι.

και θυμήθηκα ...

αΝ ο ΘΕός

"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.
Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν.

Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως.
Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν.

Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!

Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.
Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος.
Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ. Θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη.
Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...

Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή...
Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ.
Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.
Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται!
Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει.

Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.

Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους...
Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά.

Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.
Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί.
Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.

Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι.
Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου.
Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.
Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά.
Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.

Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.
Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος.
Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς.

Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία.
Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.
Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις.
Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις.
Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα."


Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες

ΚΑι ΚΡίΝΑ ΓΕΛΑΣΤά

πίνακας του γιάννη μητράκα "ο χορός της άνοιξης"

ΩΣ ΠόΤΕ?

παλλικάρια?



ο γερο- δήμος πέθανε.
ο γερο- δήμος πάει.

ΒΑΣίΛΗ,

είναι ωραίο να ξορκίζεις τις καθημερινές αναποδιές παρέα με τους φίλους σου.


σ' ευχαριστώ για την "προσευχή για την άνοιξη".
το λουλούδι για σένα.

ΑΓΑΠΗΤό ΜΟΥ ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝάΚΙ,

Χτες η Μαντζουράνα (η γιαγιά) μου έφερε μια ωραία ζωγραφική που μας έστειλες. Μου άρεσε τόσο πολύ που θα ήθελα να ήμουνα κι εγώ εκεί μέσα, να τρέχω και να τραγουδώ σ’ εκείνο το δρόμο που έφτιαξες και να ήσουν κι εσύ μαζί μου να παίζαμε και να λέγαμε αστεία.

Πολύ μου άρεσε ακόμη γιατί ένα μικρό-μικρό πουλάκι, πιο μικρό από τη μύτη του μολυβιού αυτού που σου γράφω, πήγε και τρύπωσε μέσα στη ζωγραφιά σου, και άμα είμαι καλός αρχίζει ένα θαυμάσιο κελάιδημα.

Τώρα αυτό που σου λέω θα πουν οι άλλοι, οι μεγάλοι, πως είναι μπούρδες.
Πώς να κάνω να τους δείξω πως δεν είναι;
Αλλά δεν πειράζει, πάντα οι άνθρωποι μου λένε πως λέω μπούρδες.
Επειτα όμως άμα περάσει καιρός κάνουν ένα «χα!» όπως ο γάιδαρος και λένε: αλήθεια μας έλεγες!

Ετσι πιστεύω πως θα γίνει και μ’ αυτό το μικρούτσικο πουλάκι που σου έλεγα, και για τα ποιήματα με τις ζωγραφιές που έδωσα στη μαμά σου πριν ακόμα γεννηθείς.
Τώρα μαθαίνω πως τις κρατάς εσύ και πως τις κάνεις γούστο. Χαίρομαι.
Να ‘σαι καλά.
Γιώργος

Γράμμα του γιώργου σεφέρη για την προγονή του
Λονδίνο 29 Νοεμβρίου 1961

το κορίτσι με το καναρίνι: Kaoru Kawano
το κελάιδημα ηχογραφήθηκε με το olympus digital voice recorder

SHaLL We DaNCE?

Let's dance little stranger
Show me secret sins
Love can be like bondage
Seduce me once again

Burning like an angel
Who has heaven in reprieve
Burning like the voodoo man
With devils on his sleeve

Won't you dance with me
In my world of fantasy
Won't you dance with me
Ritual fertility

Like an apparition
You don't seem real at all
Like a premonition
Of curses on my soul

The way I want to love you
Well it could be against the law
I've seen you in a thousand minds
You've made the angels fall

Won't you dance with me
In my world of fantasy
Won't you dance with me
Ritual fertility

Come on little stranger
There's only one last dance
Soon the music's over
Let's give it one more chance

Won't you dance with me
In my world of fantasy
Won't you dance with me
Ritual fertility

Take a chance with me
In my world of fantasy
Won't you dance with me
Ritual fertility

ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΟί ΒΟΡΙάΔΕΣ

Ελαιώνες κι αμπέλια μακριά ως τη θάλασσα

Κόκκινες ψαρόβαρκες πιο μακριά ως τη θύμηση
Ελυτρα χρυσά του Αυγούστου στο μεσημεριάτικο ύπνο

Με φύκια ή όστρακα.

Κι εκείνο το σκάφος

Φρεσκοβγαλμένο, πράσινο, που διαβάζει ακόμη στην ειρήνη του κόλπου των νερών

Ε χ ε ι ο Θ ε ό ς

Περάσανε τα χρόνια φύλλα ή βότσαλα

Θυμάμαι τα παιδόπουλα, τους ναύτες που έφευγαν

Βάφοντας τα πανιά σαν την καρδιά τους

Τραγουδούσαν τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα

Κι είχαν ζωγραφιστούς βοριάδες μέσ' στα στήθια.

Τι γύρευα όταν έφτασες βαμμένη απ' την ανατολή του ήλιου

Με την ηλικία της θάλασσας στα μάτια

Και με την υγεία του ήλιου στο κορμί - τι γύρευα

Βαθιά στις θαλασσοσπηλιές μέσ' στα ευρύχωρα όνειρα

Οπου άφριζε τα αισθήματά του ο άνεμος

Αγνωστος και γλαυκός, χαράζοντας στα στήθια μου το πελαγίσιο του έμβλημα

Με την άμμο στα δάχτυλα έκλεινα τα δάχτυλα

Με την άμμο στα μάτια έσφιγγα τα δάχτυλα

Ητανε η οδύνη

-Θυμάμαι ήταν Απρίλης όταν ένιωσα πρώτη φορά το ανθρώπινο βάρος σου

Το ανθρώπινο σώμα σου πηλό κι αμαρτία

Οπως την πρώτη μέρα μας στη γη

Γιόρταζαν τις αμαρυλλίδες - Μα θυμάμαι πόνεσες

Ητανε μια βαθιά δαγκωματιά στα χείλια

Μια βαθιά νυχιά στο δέρμα κατά κει που χαράζεται παντοτινά του ο χρόνος

Σ' άφησα τότες

Και μια βουερή πνοή σήκωσε τ' άσπρα σπίτια

Τ' άσπρα αισθήματα φρεσκοπλυμένα επάνω

Στον ουρανό που φώτιζε μ' ένα μειδίασμα.

Τώρα θα 'χω σιμά μου ένα λαγήνι αθάνατο νερό

Θα 'χω ένα σχήμα λευτεριάς ανέμου που κλονίζει

Κι εκείνα τα χέρια σου όπου θα τυραννιέται ο Ερωτας

Κι εκείνο το κοχύλι σου όπου θ' αντηχεί το Αιγαίο.

ΗΛΙΚΙΑ ΤΗΣ ΓΛΑΥΚΗΣ ΘΥΜΗΣΗΣ

(Προσανατολισμοί) ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

ΑΚόΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΖάΠΙΝΓΚ

η βλακεία σε προλαβαίνει.
τα σαράντα (εννοούσε χρόνια) είναι τα καινούρια τριάντα.



το είπε άλλωστε κι ο αϊνστάιν:
"μόνο δυο πράγματα είναι απέραντα: το σύμπαν κι η ανθρώπινη βλακεία.
για το πρώτο όμως δεν είμαι καθόλου σίγουρος".

ΕΚΚΡΕΜόΤΗΤΑ

φαντάζεστε να πάτε για βραδυνό ύπνο και
να σας κυνηγάει το όραμα από δυο σοκολατάκια
που αφήσατε τις προάλες στο κομοδίνο του ξενοδοχείου?



λέω λοιπόν να μην αφήνω εκκρεμότητες.
ούτε στο φαγητό, ούτε στη ζωή μου.
ενοχλούν.

NANCy, LEe & ΦΡάΟΥΛΕΣ

ήθελα απλώς ν' ακούσω το τραγούδι
και να θυμηθώ τη μυρωδιά και τη γεύση απ' τις δικές μας καλοκαιρινές φράουλες.



nancy: Φράουλες, κεράσια και το φιλί ενός αγγέλου την άνοιξη
το καλοκαιρινό μου κρασί αποτελείται πραγματικά απ' όλα αυτά.

lee: Περπάτησα στη πόλη με τα ασημένια σπιρούνια που έπαιζαν τον ρυθμό ενός τραγουδιού που τραγούδησα σε λίγους ανθρώπους.
είδε τα ασημένια μου σπιρούνια και είπε ας περάσουμε λίγο χρόνο μαζί και θα σου δώσω να πιεις από το καλοκαιρινό μου κρασί.

nancy: Φράουλες, κεράσια και το φιλί ενός αγγέλου την άνοιξη
το καλοκαιρινό μου κρασί αποτελείται πραγματικά απ' όλα αυτά.
βγάλε τα ασημένια σου σπιρούνια και βοήθησε με να περάσω την ώρα και θα σου δώσω να πιεις καλοκαιρινό κρασί.

lee: Τα μάτια μου άρχισαν να βαραίνουν και τα χείλη μου δε μπορούσαν να μιλήσουν.
προσπάθησα να σηκωθώ αλλά δεν έβρισκα τα πόδια μου.
με καθησύχασε με κάποια άγνωστη ατάκα και τότε μου έδωσε πιο πολύ καλοκαιρινό κρασί

nancy: Φράουλες, κεράσια και το φιλί ενός αγγέλου την άνοιξη
το καλοκαιρινό μου κρασί αποτελείται πραγματικά απ' όλα αυτά
βγάλε τα ασημένια σου σπιρούνια και βοήθησε με να περάσω την ώρα και θα σου δώσω να πιεις καλοκαιρινό κρασί.

lee: Όταν ξύπνησα ο ήλιος έλαμπε στα μάτια μου
τα ασημένια μου σπιρούνια έλειπαν, το κεφάλι μου είχε διπλό βάρος. πήρε τα ασημένια μου σπιρούνια για λίγα χρήματα και με άφησε να εκλιπαρώ για λίγο ακόμα καλοκαιρινό κρασι

nancy: Φράουλες, κεράσια και το φιλί ενός αγγέλου την άνοιξη
το καλοκαιρινό μου κρασί αποτελείται πραγματικά απ' όλα αυτά.
βγάλε τα ασημένια σου σπιρούνια και βοήθησε με να περάσω την ώρα και θα σου δώσω να πιεις καλοκαιρινό κρασί.

η μετάφραση είναι της melian

ΨΗΦΑΛάΚΙΑ

μετρούν αυτή την ώρα οι σύντροφοι.


ειπώθηκε πως το κόμμα δεν είναι δημόσια υπηρεσία.
μήπως είναι τα στελέχη του δημόσιοι υπάλληλοι?

ΚάΠΟΤΕ,

όταν ήταν μικρός, ο πατέρας του, αστειευόμενος, του είπε ότι το φεγγάρι στον ουρανό ήταν χάρτινο. Τότε αυτός, που πίστευε ό,τι του έλεγε ο πατέρας, το πίστεψε. Τώρα πια, ώριμος άντρας, έξυπνος, με μυαλό και διαίσθηση, πίστεψε ξανά, όπως όταν ήταν μικρό παιδί, σε δύο γυναίκες, που του είπαν ότι το φεγγάρι είναι φτιαγμένο από χαρτί.
Ανάμεσα σε δύο δυνατές και επικίνδυνες γυναίκες πρέπει να παλέψει ο αστυνόμος Μονταλμπάνο: η μια εξωστρεφής, με απίστευτο αισθησιασμό, η άλλη μυστικοπαθής, με νοσηρά πάθη, ικανή ν' αναλάβει τα πάντα και να κρύψει τα πάντα.

μ' αρέσει ο αστυνόμος μονταλμπάνο.
έχει τύπο ο τύπος!

ΚΑΡΔΙΟ ΧΤύΠΙΑ

ή χτυποκάρδια?

η τέχνη στο δρόμο, με πρωτότυπα έργα φιλοτεχνημένα πάνω σε καρδιές - γλυπτά.

καρδιές και παλμοί σε κάθε γωνιά της αθήνας.

στις 14 απριλίου τα έργα θα δημοπρατηθούν και το 50% των εσόδων θα διατεθεί για τους σκοπούς της ένωσης "μαζί για το παιδί".

ΕΣΕίΣ

κρατήστε τα ρολόγια.


εγώ θα κρατήσω για λίγες μέρες το χρόνο.

ΑΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΟύΜΕ ΛΙΓάΚΙ ΠΑΙΔΙά

δεν μας έμειναν και πολλές επιλογές

ΜΙΑ ΑΝάΣΑ

έτσι το βλέπω τώρα ,
σαν κούνια

και θυμήθηκα πως,

θέλει μια ανάσα η ομορφιά για να τη συνειδητοποιήσεις.
πολλές φορές όταν είμαστε απέναντί της ούτε που το καταλαβαίνουμε.
μόλις απομακρυνθούμε λίγο μας λείπει αφόρητα.

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΕΤόΣ

αμόλα καλούμπα!

ΤΟ SAVOiR ViVRE

δεν είναι ψυχαναγκασμός.
είναι όμως ένας ασφαλής τρόπος για να γίνει η ζωή μας καλύτερη.

και, χωρίς να είναι ακόμη ένα δόγμα καταπίεσης,
είναι το κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες κι όλες τις καρδιές.

ΠΟΛΛέΣ ΕΠΙΤΥΧίΕΣ

από αύριο, κλικ
http://www.silas.gr/



ταλαντούχος κι αγαπημένος.

ΤΑ ΜΙΚΡά

Τα μικρά μονοπάτια. Όχι την εθνική!

Εκεί συναντάμε πραγματικά τους ανθρώπους,
εκεί ξαφνιαζόμαστε,
εκεί μαθαίνουμε,
εκεί αποκτούμε άλλη οπτική.
Εκεί μας βρίσκει η μοίρα.

ΤΡέΞΤΕ

στο μάρκετ!

επίκειται η αργία της καθαρής δευτέρας.
κι όταν στην ελλάδα περιμένουμε αργία,
είναι σα να περιμένουμε να γίνει γενική επιστράτευση.

ΚάΤΙ ΣΤΑ ΓΡήΓΟΡΑ

οπτικοακουστικό και στερεοφωνικό
για να βρούμε τα κέφια μας.





από την ταινία the yellow rolls-royce

ΑΠΟΥΣίΑ

δεκατέσσερα χρόνια.



Η Μελίνα, είτε έκανε θέατρο, σινεμά, τραγούδι, πολιτική, ήταν απαράλλαχτα ή ίδια...
Όταν τραγουδώ, νομίζω πως ξεσκίζεται η καρδιά μου, έλεγε , αποδίδοντας από Χατζιδάκι και Ξαρχάκο ως Κουρτ Βάιλ...

>λεωφορείον ο πόθος (απόσπασμα)

>αστέρι μου φεγγάρι μου
>η προσευχή της παρθένου (το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη)

ΛέΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΛέΜΕ...

για πόσα χρόνια ακόμη θα πρέπει οι "ειδικοί", να χρησιμοποιούν τα ίδια τραγούδια την περίοδο της αποκριάς?
σας διαβεβαιώ αγαπητοί, πως μπορούμε να κάνουμε κέφι και χωρίς την μπριζίτ μπαρντό ή το μπραζίλιαν καρναβάλ.

άλλωστε πάντα είναι επίκαιρα αυτήν την περίοδο "τα αποκριάτικα - ανίερα - ιερά τραγούδια στον κύκλο του χρόνου" σε έρευνα, επιλογή και μουσική επιμέλεια της δόμνας σαμίου.

Το ίδιο το καρναβάλι -συμβολικά - καταλύει και οικοδομεί, υποβαθμίζει και ανυψώνει,αντιμεταθέτει τους κοινωνικούς ρόλους, αμφισβητεί και μετουσιώνει σε σωματικές ανάγκες και λειτουργίες κάποιες δήθεν ανώτερες αξίες, γι' αυτό και περικλείει το σπέρμα της ανατροπής με όπλο το γέλιο.

κατεβάστε:
>ανίερο - ιερό δρυμού ελασσόνας

MARiANNE FAiTHFULL

Η φωνή της θα μπορούσε να είναι η καταγραφή μιας ολόκληρης ιστορίας που συνδέθηκε με την αμφισβήτηση αλλά και με τα πιο δημιουργικά κομμάτια της ροκ.

για μια και μοναδική εμφάνιση ,
στη θεσσαλονίκη,
στις 14 μαρτίου, στο βελλίδειο.

(θα προηγηθεί, στις 13 μαρτίου, στην αθήνα. στο θέατρο "παλλάς").


διαβάστε περισσότερα:
>marianne faithfull

κατεβάστε:

>falling from grace
>so sad
>boulevard of broken dreams

ΤΟ ΧΑΜέΝΟ ΝΗΣί

"ας γίνουμε χίμαιρες
κι ας ξεδιψάσουμε
από νάματα παραμυθιών και θρύλων".

Μ.ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ

ήΛΘ’ ήΛΘΕ ΧΕΛΙΔώΝ

ήρθε, ήρθε χελιδόνα

ήρθε κι άλλη μελιδόνα

κάθισε και λάλησε

και γλυκά κελάηδησε

Μάρτη, Μάρτη μου καλέ

και Φλεβάρη φοβερέ

κι αν χιονίσεις κι αν κακίσης

πάλιν άνοιξιν θα ανθίσης

θάλασσαν επέρασα

και στεριάν δεν ξέχασα

κύματα κι αν έσχισα

έσπειρα, κονόμησα

έφυγα κι αφήκα σύκα

και σταυρόν και θημωνίτσα

κι ήρθα τώρα κι ηύρα φύτρα

κι ηύρα χόρτα, σπαρτά βλίστρα,

βλίστρα, βλίστρα, φύτρα, φύτρα.

συ καλή νοικοκυρά

έμπα στο κελάρι σου

φερ’ αυγά, περδικωτά

και πουλιά σαρακοστά

δώσε και μίαν ορνιθίτσα

φέρε και μία κουλουρίτσα...

μέσα δω που ΄ρθαμε τώρα,

μέσα γεια, μέσα χαρά,

στον αφέντη στην κυρά

στα παιδιά και στους γονείς

σ’ όλους τους, τους συγγενείς.

μέσα Μάρτης, έξω φύλλα

εξ’ οχτροί, σας τρων οι σκύλοι.

μέσα φίλοι, μέσα φτήνεια

και χαρές, χοροί, παιχνίδια

και φέτος και του χρόνου

και του χρόνου κι άλλα χίλια.





>περισσότερα χελιδονίσματα

>ανοιξιάτικα κάλαντα - χρήστος χατζόπουλος