31 Αυγ 2008
25 Αυγ 2008
ΠόΣΑ ΠΟΛΛά ΜΠΟΡΕίΣ ΝΑ ΚΡύΒΕΙΣ
πόση παγωνιά -μέσα στον καύσωνα- από την ψυχική εξουθένωση, πόση ελπίδα, πόση μοναξιά και πόσα συναισθήματα που δεν εκδηλώνονται, πόσος φόβος αλλά και πόση σιγουριά για το αύριο.
όλοι νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να λένε ό, τι θέλουν.
ποιός είναι αυτός όμως που μπορεί να ορίσει το ιδανικό?
κανένας.
22 Αυγ 2008
Σ' έΝΑ ΑΔΙάΦΟΡΟ ΠΕΚίΝΟ,
με αδιάφορους κατά το πλείστον αγώνες, όπου ματαίως ψάχνω να δω στα πλάνα την συμμετοχή του κόσμου (χωρίς κόσμο?), "κόλλησα" στο φορτίο που κουβαλούσε στο λαιμό του ο χρυσός ολυμπιονίκης dayron robles στα 110 εμπόδια.
ένας σταυρός, μα τι σταυρός!
θα έλεγα πως σίγουρα δεν πήγε με τον σταυρό στο χέρι.
αλλά και πάλι, ας μην πάρω αμαρτία...
21 Αυγ 2008
Η ΣΚέΨΗ ΕΚΕί.
ο δρόμος γνωστός. η απόσταση μεγάλη.
πόσο μακριά? πόσο κοντά?
πόσο γρήγορα? πόσο ακόμα?
μόλις καταφέρει να σπρώξει την πόρτα, θα ξεχυθεί.
πηγαίνοντας στο καταφύγιό της.
αν το βρει.
αν είναι ακόμη εκει.
18 Αυγ 2008
16 Αυγ 2008
13 Αυγ 2008
ΠόΣΗ ΜΕΓάΛΗ ΣΗΜΑΣίΑ
έχει τελικά η μέτρια και απογοητευτική φύση της καθημερινής πραγματικότητας!
απ' τον ηλιθιο που σου κόβει κάθετα το δρόμο και δεν εχει αποφασίσει αν θέλει να τον περάσει ή όχι μέχρι να σε σκοτώσει, μέχρι τον ηλίθιο εαυτό σου.
πόσο πολύ πρέπει να παλέψεις για να μη σου στερήσει λίγο λίγο και ύπουλα το δικαίωμα στο όνειρο!
12 Αυγ 2008
ΝΑΙ ΜΕΝ ΑΛΛά
8 Αυγ 2008
όΤΑΝ ΚΟΥΡάΖΟΜΑΙ
από το ατελείωτο σύρε κι έλα κολύμβησης,
θα φοράω τα βατραχοπέλιδα.
* άκου σύκο σαμπουάν!
7 Αυγ 2008
ΜΑ ΟύΤΕ ΤΟΝ ΑύΓΟΥΣΤΟ
μπας και βρούμε οι υπόλοιποι θέση για να παρκάρουμε?
στις ταινίες, γιατί βρίσκουν πάντα να παρκάρουν εκεί που θέλουν, όταν το θέλουν?
άσε δε το ταξί. δεν προλαβαίνουν να σηκώσουν το χέρι.
τσουπ! μπροστά τους.