30 Ιαν 2009
ΑΥΤή ΤΗ ΜΙΖέΡΙΑ
29 Ιαν 2009
ΓΙΑΤί ήΘΕΛΕ ΝΑ ΔΕΙ ΑΝ ΜΠΟΡΟύΣΕ ΝΑ ΠΕΤάΞΕΙ...
γιατί?
ρώτησε χαμογελώντας το πρωί στην εκπομπή πρωϊνή γραμμή ο κ. Λυριτζής τη συνάδελφό του όταν εκείνη αναφέρθηκε στην είδηση για το τετράχρονο κοριτσάκι, το οποίο είχε πετάξει ο πατέρας του από ύψος 50 μέτρων στον ποταμό Γιάρα στην Αυστραλία.
Γιατί το χιούμορ σας δεν είναι πάντα σαν την coca cola που πάει με όλα.
28 Ιαν 2009
27 Ιαν 2009
ΔΥΟ ΔΙΜΟΙΡίΕΣ ΜΑΤ
ΠΟΛΛέΣ ΦΟΡέΣ
26 Ιαν 2009
25 Ιαν 2009
ΜΑύΡΗ ΟΜΠΡέΛΑ ΠίΣΩ ΑΠό ΤΗΝ ΠόΡΤΑ
Σ' αυτήν συνωθούνται όλες οι υγρασίες της ζωής του.
Γλυκές εαρινές βροχούλες, αιφνίδιες μπόρες του καλοκαιριού, παγωμένες ψιχάλες του φθινοπώρου, σκληρές χειμωνιάτικες καταιγίδες.
Κάθε βροχή τον περιέχει.
Είναι, θαρρείς, το αθάνατο νερό που διατηρεί υγρά τα συναισθήματά του.
Τότε γιατί σχολαστικά με την ομπρέλα προφυλάσσεται?
Γιατί δεν προχωρεί μες στη βροχή ανυπεράσπιστος, όπως τότε που, μουσκίδι κι οι δυο, τη φίλησε?
Ωρίμασε? Υπομειδιά.
...
.....
.....
...
Τώρα, περπατώντας μόνος στο δρόμο υπό βροχήν, δε φοβάται πια τίποτα και νιώθει αυτό το μαύρο, πάνινο πένθος με τα ημικύκλια ελάσματα, που γίνεται ένα με το χρώμα του ουρανού, περιττό.
Dies irae, Dies illa, τρομπόνια και τούμπες των νεφών, τύμπανα εκκωφαντικά των αστραπών και χρόνος σε χρώμα μολυβί που βρέχει εξίσου. Solvet saeclum in favilla.
Κατεβάζει την ομπρέλα κι αφήνει τη μονοσύλλαβη βροχή να βρέξει όλη την άνυδρη έρημο που απλώνεται μέσα του.
Γιάννης Ευσταθιάδης
ΠΟΡΣΕΛάΝΗ
Διηγήματα για νεκρές φύσεις
ύψιλον/βιβλία
20 Ιαν 2009
ΔΗΛΑΔή ΘΑ ΠΡέΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟύΜΕ
19 Ιαν 2009
16 Ιαν 2009
ΞΕΡό ΛΟΥΛΟύΔΙ ΣΕ ΦάΚΕΛΟ
Το βγάζει αργά και με προσοχή από το φάκελο που έχει αρχίσει να κιτρινίζει.
Πατικωμένο και άχρωμο, χωρίς υποψία χυμού στις μικρές φλέβες των πετάλων, μοιάζει με γκρίζα πεταλούδα σε σχολικό άλμπουμ.
Πότε το μάζεψε?
¨Μυστράς, 16 Σεπτεμβρίου 1985¨
Η αναπόλησή του δεν είναι τόσο γενναιόδωρη, αλλά η προνοητικότητά του οδήγησε τότε το μπλε στιλό ν' απαθανατίσει τη στιγμή στην άκρη του φακέλου.
Σ' αυτό το ακίνητο ξερό λουλούδι νιώθει τώρα εκείνον τον παλιό αέρα να φυσά, βλέπει τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος να ξαναβάφουν το τοπίο, και ακούει τον απόηχο από τις φωνές και τα γέλια των δυο μικρών γιων του.
Ήταν χιλιάδες λουλούδια τότε, όλα σαν κι αυτό, με την ίδια δυνατή κραυγή του μοβ χρώματος.
"'Ετσι είναι και η μνήμη" σκέφτεται.
" Σταγονομετρική, άχρωμη και αποξηραμένη".
Γιάννης Ευσταθιάδης
ΠΟΡΣΕΛάΝΗ
Διηγήματα για νεκρές φύσεις
ύψιλον/βιβλία
15 Ιαν 2009
ΜΑΚάΡΙ ΝΑ ήΞΕΡΑ
τι λένε οι λεζάντες των φωτογραφιών που ανεβάζω.
χωρίς να ξέρω τι θέλει να πει ο καλλιτέχνης, εμένα μου ταιριάζει όταν ακούω το enjoy the silence από τους moriarty .
-> enjoy the silence - moriarty
14 Ιαν 2009
...
13 Ιαν 2009
12 Ιαν 2009
10 Ιαν 2009
ΜΙΑ ΣΚέΨΗ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚή
πώς πορεύεται ένα ζευγάρι όταν ο ένας είναι εκεί κι ο άλλος θα ήθελε να είναι εκεί?
μμμ?
1 Ιαν 2009
ΠέΡΑΣΕ ΚΑΙ ΠάΕΙ
αυτή τη χρονιά,
ας δώσουμε, ας πάρουμε κι ας μοιραστούμε ό,τι λαχταρούν οι ψυχές μας.