17 Ιουλ 2008

ΑΝήΚΕ

μάλλον στους τυχερούς αυτής της ζωής.
σ' αυτούς που δεν είδαν τους δικούς τους ανθρώπους να φεύγουν, να πονούν, να βασανίζονται.
σ' αυτούς που δεν είδαν εύκολες και βολεμένες ζωές να διαλύονται σε μια στιγμή.
σ' αυτούς που μπόρεσαν να δαμάσουν τις επιθυμίες τους χωρίς να δοκιμάσουν τα όριά τους.
σ' αυτούς που η ζωή τους δεν πήρε περίεργες (*) ατραπούς.


solitude by Иван Лир


νιώθει όμως για πρώτη φορά πως όλα κοντά, όπως και τα όριά του άλλωστε.
σε απόσταση αναπνοής.



και τα χόρτα,
σα να παραμεγάλωσαν κι αυτά.
* μουτς!

Δεν υπάρχουν σχόλια: