Το βγάζει αργά και με προσοχή από το φάκελο που έχει αρχίσει να κιτρινίζει.
Πατικωμένο και άχρωμο, χωρίς υποψία χυμού στις μικρές φλέβες των πετάλων, μοιάζει με γκρίζα πεταλούδα σε σχολικό άλμπουμ.
Πότε το μάζεψε?
¨Μυστράς, 16 Σεπτεμβρίου 1985¨
Η αναπόλησή του δεν είναι τόσο γενναιόδωρη, αλλά η προνοητικότητά του οδήγησε τότε το μπλε στιλό ν' απαθανατίσει τη στιγμή στην άκρη του φακέλου.
Σ' αυτό το ακίνητο ξερό λουλούδι νιώθει τώρα εκείνον τον παλιό αέρα να φυσά, βλέπει τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος να ξαναβάφουν το τοπίο, και ακούει τον απόηχο από τις φωνές και τα γέλια των δυο μικρών γιων του.
Ήταν χιλιάδες λουλούδια τότε, όλα σαν κι αυτό, με την ίδια δυνατή κραυγή του μοβ χρώματος.
colores by a massa"'Ετσι είναι και η μνήμη" σκέφτεται.
" Σταγονομετρική, άχρωμη και αποξηραμένη".
Γιάννης Ευσταθιάδης
ΠΟΡΣΕΛάΝΗ
Διηγήματα για νεκρές φύσεις
ύψιλον/βιβλία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου