πως μια μικρή διάθεση για γκρίνια την έχω σήμερα, αλλά ευτυχώς η γκρίνια δεν το ξέρει.
αν και την βρίσκω δυσάρεστη και καθόλου εποικοδομητική -ειδικά στους ενήλικες-, χαμογελάω.
σκέφτομαι τους ενήλικες σαν παιδιά, και πόσο μα πόσο εύκολα μια τρυφερή αγκαλιά και μια υπόσχεση πως όλα θα πάνε καλά, ήταν αρκετά.
αυτή κι αν ήταν αίσθηση ανακούφισης!
27 Φεβ 2009
Η ΑΛήΘΕΙΑ ΕίΝΑΙ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Κι εγώ - γι αυτό έφυγα από το Facebook... :-)
Δημοσίευση σχολίου