και με τη φωνή του Harry Belafonte και της Nana Mouskouri.
Ήταν του Μάη το πρόσωπο
του φεγγαριού η ασπράδα
ένα περπάτημα ελαφρύ
σαν σκίρτημα του κάμπου
του φεγγαριού η ασπράδα
ένα περπάτημα ελαφρύ
σαν σκίρτημα του κάμπου
Κι αν θα διψάσεις για νερό
θα στίψουμε ένα σύννεφο
κι αν θα πεινάσεις για ψωμί
θα σφάξουμε ένα αηδόνι
8 σχόλια:
Αυτό το "θα σφάξουμε ένα αηδόνι" από παιδί με έκανε να ανατριχιάζω.
Ούτε ποιητική αδεία δεν το αντέχω.
Τον αγαπώ πολύ αυτόν το δίσκο!
Μάη ακούω,.....αλλά Μάη δε βλέπω! Πότε θα ζεσταθεί λίγο το κοκκαλάκι μας εδώ πάνω?.....λιθοξόα καλημέραααααααα...
Η φωτογραφία..Με παρέπεμψε σε απώλεια οριστική..Και είναι Μάης, δεν αντέχεται η νυχτιά..Καλή μέρα να έχεις
@ τσαλαπετεινέ, το θέμα είναι να μην πεινάσεις και να μην διψάσεις.
@ monsieur xomeritis, κι εγώ τον αγαπώ πολύ.
@ μαρία, μη γδύνεσαι ακόμη.
χρειαζόμαστε χρονικά το κάτι μας παραπάνω.
@ carpe diem, δεν θα έλεγα πως είναι και η πιο αισιόδοξη φωτο.
και να σου πω... πολλά δεν αντέχονται που τα αντέχουμε τελικά.
Άαα! Γιατί ξεχάστηκα και δεν σας είχα επισκεφτεί τόσες μέρες.
Όλα πολύ όμορφα! Λίγο με τ' αηδόνι κάπως μου 'ρχετε... Πολύ όμορφη διασκευή το επόμενο τραγούδι.
Καλημέρα!
"Ήταν" και πέρασε, εσύ, τώρα έλα...
Καλή σου εβδομάδα λιθοξόα:*
"Περπατώ, περπατώ εις το δάσος,
όταν ό λύκος δεν είναι εδώ"...
..."Λύκε... Λύκε... είσαι εδώ"?
Καλό σου ξημέρωμα Λιθοξόα ;)
Δημοσίευση σχολίου