12 Μαΐ 2008

ΚΙ ΑΝ ΘΑ ΔΙΨάΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΕΡό ΘΑ ΣΤίΨΟΥΜΕ έΝΑ ΣύΝΝΕΦΟ


κι αν θα πεινάσεις για ψωμί θα σφάξουμε ένα αηδόνι
μόνο καρτέρει μια στιγμή ν' ανοίξει ο πικραπήγανος
ν' αστράψει ο μαύρος ουρανός να λουλουδίσεις ο φλόμος.

.
.
.

έτσι κοιμάται ολόγυμνη μέσα στις άσπρες κερασιές μια τρυφερή μου αγάπη
ένα κορίτσι αμάραντο σα μυγδαλιάς κλωνάρι
με το κεφάλι στον αγκώνα της γερτό και την παλάμη πάνω στο φλουρί της
πάνω στην πρωινή του θαλπωρή όταν σιγά σιγά σαν τον κλέφτη
από το παραθύρι της άνοιξης μπαίνει ο αυγερινός να την ξυπνήσει!

.
.
.

μα ήταν αγέρας κι έφυγε κορυδαλλός κι εχάθη
ήταν του μάη το πρόσωπο του φεγγαριού η ασπράδα
ένα περπάτημα ελαφρύ σα σκίρτημα του κάμπου
ένα φιλί της θάλασσας της αφροστολισμένης.

*από την "αμοργό" του νίκου γκάτσου.
*εδώ, η παρουσίαση της ζωής και του έργου του ποιητή νίκου γκάτσου από την εκπομπή της ερτ "παρασκήνιο".
*οι στίχοι των τραγουδιών που αγαπήσαμε. εδώ θα τους βρείτε αλφαβητικά.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα θεά μας έστειλες πάλι

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ για το ότι κρατάς μαγικό ραβδάκι και αλλάζεις τις διαθέσεις μας.Στη θύμηση μου ήρθε ένας άλλος ποιητής ο Γεσένιν Σεργκέι .Πρώτη φορά ,για μένα, η ομορφιά γινόταν κάτι αναλώσιμο, απτό όπως ένα καρβέλι,αλλάζοντας χρήση. Από τότε πέρασαν κάποια χρόνια και άλλαξα πολλές χρήσεις.Καλημέρα.