ΨάΧΝΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ

photo by Smuraga Katarina

τα πιο φωτεινά χρώματα, για να ζωγραφίσει απ' την αρχή τον πίνακα της ζωής της.

ΚΑΦέΣ

photo by floriana barbu

για ν' ανοίξουν τα ματάκια μας σήμερα και...
κάποιον να μας προσέχει.

Το μηδέν θα κάνω κύκλο
Κι εκεί μέσα θα χορεύω
Κι ας μην ξέρω που πηγαίνω
Κι ας μην ξέρω τι γυρεύω.

έΛΑ

φτιάξε μου τη μέρα!

photo by На-талия

ΤΗΝ ΣΚΕΦΤόΜΟΥΝ ΣήΜΕΡΑ

κουρασμένη, απογοητευμένη, συλλογισμένη.
και αναρωτιόμουν τι θα είχε συμβεί στη ζωή της,
αν τολμούσε νωρίτερα,
αν κρατούσε παραπάνω,
αν έχανε το αεροπλάνο,
αν δεν άκουγε τη φωνή του,
αν δεν γιόρταζε "από καθήκον" εκείνη τη μέρα.
θα υπήρχαν δεύτερες στιγμές?
υπάρχουν, άραγε, για κάποιον δεύτερες στιγμές?

υπάρχουν μόνο στιγμές.
απλώς, στιγμές.
σημαντικές κι ασήμαντες , κατάλληλες και ακατάλληλες αλλά ποτέ μεγάλες ή μικρές.

independence by Игорь Коровин

ήθελα να της φωνάξω πως πρέπει να περιμένει.
να περιμένει την κατάλληλη στιγμή.
να μάθει να κάνει υπομονή (ζηλευτή αρετή γι' αυτούς που τη διαθέτουν).

σήμερα όμως δεν μπορούσα να φωνάξω.

έΝΑ ΜΕΓάΛΟ ΠΑΡΕΛΘόΝ

και τώρα που ξεμπερδέψαμε πια με τα μεγάλα λόγια, τους άθλους, τα όνειρα, καιρός να ξαναγυρίσουμε στη ζωή μας -αλλά μάταια, το σχέδιο της πόλης άλλαξε, κατά που πέφτει ο δρόμος που αγαπηθήκαμε παιδιά, πού πήγε ο άνεμος που σκόρπισε τόσους συντρόφους, υπάρχει ακόμα ο κόσμος; -τώρα στη γλώσσα μας μπερδεύονται παλιά τραγούδια, κανείς δε μας καταλαβαίνει και μόνο τα παιδιά μαντεύουν πιο πολλά, μα μεγαλώνουν γρήγορα και τα πουλιά πετάνε για να μη θυμούνται -ένα τέτοιο παρελθόν
και δεν απόμεινε παρά λίγη στάχτη, όπου σκυμμένοι τα βράδια σχεδιάζουμε σημαίες, άστρα, λόφους, άλογα κι ανάμεσά τους την τύψη ότι δεν τα δώσαμε όλα
ελευθερώνοντας έτσι όρκους αλλοτινούς και τις πιο ωραίες χειρονομίες του μέλλοντος.

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ "ο τυφλός με τον λύχνο"

photo by by roberto palladini

ΑΠό "ΤΑ ΜΙΚΡά" του ΜΙΧάΛΗ ΓΚΑΝά

είσαι ακοίμητη θάλασσα
στην υδρόγειο χούφτα μου.



ανασαίνεις και με πλημμυρίζεις.

Η ΕΝΗΜέΡΩΣΗ ΣΕ ΨΗΦΙΑΚΟύΣ ΔΡόΜΟΥΣ

το κεντρικό θέμα του του 16ου πανελλήνιου δημοσιογραφικού συνεδρίου που θα πραγματοποιηθεί στη σαμοθράκη από 19 έως 22 Ιουνίου 2008.

bedtime stories by Charles Winslow

οι θεματικές ενότητες:
-προβλήματα των παραδοσιακών ΜΜΕ στην ψηφιακή εποχή
-ευέλικτες μορφές απασχόλησης - ασφαλιστικά δικαιώματα: απάντηση στην εργοδοτική αυθαιρεσία
-«οι πολίτες ενημερώνουν»: διαδικτυακοί τόποι, blogs κ. α
-η δημοκρατία στην εποχή των ψηφιακών ΜΜΕ

ΜάΝΤΕΨΕ ΠΟΙΟΣ...

trust her by urtica

σου αφιερώνει το τραγούδι

και νά' ταν μόνο αυτό...

ΠΑΣΧΑΛίΤΣΑ

ή παπαδίτσα
ή λαμπρίτσα
ή βασιλιάς.
ποιός την ξέρει σαν κοκκινέλλα?

darina by Васо Топалов΄

λένε πως φέρνει γούρι.

άΔΕΙΑ? ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ?

Мысли вслух by fotomafia

πάντως όχι για μένα.

δε θυμάμαι τα τελευταία πολλά χρόνια, να έχω πάρει άδεια ολίγων ημερών από τη δουλειά

και να μην την έχω ξοδέψει σε ανούσιες -τελικά- δουλειές.

μαζεύω τα υπόλοιπα εξωτερικών και εσωτερικών εργασιών και τρέχω.

αντί να μαζεύω εμένα και να απολαμβάνω.

την ησυχία, την ηρεμία, τον καιρό, τους ανθρώπους.

χρειαζόμαστε επανεκίνηση.
έχουμε καταντήσει ενοχικοί όταν απολαμβάνουμε τον χρόνο και τις στιγμές μας.

για την ιταλοισπανική μετάφραση του τραγουδιού που ακούτε, κλικ μαύρος γάτος

άΠΑΙΧΤΟ

το κρασάκι του τσου!



από τον mr. arkadin του ΠΟ ΠΟ CULTURE!

ΠΡΟΟΠΤΙΚή

-θέλω να γυρίσω σπίτι και να σε βρω εκεί.
-θέλω να σε περιμένω.

mask by nacho kamenov

-έχεις αγωνία για το μέλλον?
-όχι, έχω σιγουριά.

ΧΡόΝΙΑ ΚΑΛά

ΟΙ ΑΔΥΝΑΜίΕΣ ΜΑΣ

photo by Валентин Димитров

αυτές οι ανθρώπινες αδυναμίες μας είναι η δική μας ξεχωριστή γοητεία.
γιατί προσπαθούμε να τις κρύψουμε?

ΑΝΟΙΧΤήΚΑΜΕ

για μια καλύτερη ζωή
κι έρχεται η ζωή και τα ζητάει πίσω τώρα.

departure of the winged ship - vladimir kush

(απ' το σημερινό "αλ τσαντίρι" ,για το 50% των ελληνικών νοικοκυριών που χρωστάνε...)

ΦύΣΑ ΨΥΧή ΜΟΥ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛύΤΕΡΟ

photo by sarah moore

Μια καινούρια μέρα τρέμει στον αγέρα, στάζοντας φως και νερά.

Πιάστηκε στα δίχτυα μια τυχαία νύχτα στη μέση του πουθενά.

Πιάστηκαν δυο ψάρια ήλιοι και φεγγάρια λίμνες, ποτάμια, βουνά.

Κι ήρθε το σκουλήκι η χαρά κι η λύπη κι ένα ζευγάρι φτερά.

Αχ! Κορμί μου πήλινο κι εσύ κλαρίνο ξύλινο ποιος μας κρατάει σε τούτο το χορό.

Κάποιος που μας σκέφτεται ή μας ονειρεύεται

κι όταν ξυπνήσει θα μας γνωρίσει ή θα γυρίσει στο άλλο του πλευρό.

Αχ! Κορμί μου πήλινο ποιος μας κρατάει σε τούτο το χορό.

Αχ! Κλαρίνο ξύλινο φύσα ψυχή μου κι ανέβα σαν φτερό.

Μια καινούρια μέρα τρέμει στον αγέρα, στάζοντας φως και νερά.

Τίποτε δεν λείπει η χαρά κι η λύπη κι ένα ζευγάρι φτερά.

Αχ! Κορμί μου πήλινο κι εσύ κλαρίνο ξύλινο ποιος μας κρατάει σε τούτο το χορό.

Κάποιος που μας σκέφτεται ή μας ονειρεύεται

κι όταν ξυπνήσει θα μας γνωρίσει ή θα γυρίσει στο άλλο του πλευρό.

Αχ! Κορμί μου πήλινο ποιος μας κρατάει σε τούτο το χορό.

Αχ! Κλαρίνο ξύλινο φύσα ψυχή μου κι ανέβα σαν φτερό.

Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς (για τον ποιητή και στιχουργό, διαβάστε εδώ)

Μουσική: Ara Dinkjian

Τραγούδι: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Η ΠΙΠΕΡΙά ΤΗΣ ΠΙΠΕΡΙάΣ ΤΗΝ ΠΙΠΕΡΙά

δε φτάνει που φάγαμε χθες την πιπεριά απ' τον θρασύβουλο με 3-1,
ανέβηκε σήμερα επικίνδυνα και η θερμοκρασία
με αποτέλεσμα
να βλέπουμε κάθε πικραμένη νεφραμιά σε κοινή θέα.
μα γιατί αγάπη μου?

αφού δεν τό' χεις.
δοκίμασε κάτι άλλο.

ΞΕΚίΝΗΣΕ ΚΑΙΝΟύΡΙΑ ΜέΡΑ

photo by nana natroshvili

και ποιον κόσμο πρώτα να παλέψουμε?

τον εσωτερικό ή τον εξωτερικό μας?

ΛίΓΑ ΑΠό ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝά ΘέΛΩ

όπως, να απολαμβάνω κάθε στιγμή της ζωής μου.

взгляд by mercia

όπως, να ξέρω ότι αν πηδήξω στο κενό, κάποιος θα με πιάσει.
όπως, να μπορώ να κάνω το ίδιο γι' αυτόν, αν χρειαστεί.

ΔΕΝ ΚΡΙΤΙΚάΡΩ ΑΦ' ΥΨΗΛΟύ

windows of green by cherlyn

ψηφίζω.
χρεώνομαι την επιλογή μου και κατοχυρώνω το δικαίωμα στην κριτική.

ΚΟΙΤώΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΚΥΛΑΚΟ

и я куплет допоюююю...by eduart peter

στη φωτογραφία, σκεφτόμουν πως όλοι μας έχουμε ένα ταλέντο.
χρειάζεται μόνο να το ανακαλύψουμε και να το καλλιεργήσουμε.
γιατί τελικά φοβόμαστε. φοβόμαστε να δοκιμάσουμε τις ικανότητές μας μη τυχόν κι αποτύχουμε και φάμε τα μούτρα μας.
ε, και?
τι θα έχουμε μετά να ονειρευόμαστε?

ΚΑΙ ΜάΛΛΟΝ

καλύτερα που ξεβολευόμαστε,

platoon ...quietly by artem abramyan

αλλιώς θα είμασταν μόνο για μας.

ΑΥΤέΣ ΟΙ ΣΑΒΒΑΤΙάΤΙΚΕΣ

πρωινές υποχρεώσεις μου τη δίνουν!
σα να μην έφταναν των υπόλοιπων ημερών.
τους καφέδες μου και τα ληγμένα για να ξεκινήσω!

και πάντως, μου λείπει το χουζούρι του σαββατοκύριακου.

ΠΕΤΑΛΟΥΔέΝΙΑ ΦΙΛΙά

όχι μόνο για τη γενική έννοια της μεταμόρφωσης αλλά και την ειδικότερη της ψυχικής εφορίας, της χαράς, του έρωτα, της αναγέννησης.

photo by Alёna Birukova

η καθαρή ομορφιά της πεταλούδας ερμηνεύεται σε ένα μύθο των Παπάγκο.
σύμφωνα με τον μύθο, ο δημιουργός ένιωσε θλίψη για τα παιδιά, όταν συνειδητοποίησε ότι το πεπρωμένο τους ήταν να γεράσουν και να γίνουν αδύναμα πλάσματα.
μάζεψε, λοιπόν, τα όμορφα χρώματα από διάφορες πηγές όπως το φως του ήλιου, τα φύλλα, τα λουλούδια, και ο ουρανός.
έβαλε τα χρώματα σε ένα μαγικό σακκούλι και το παρουσίασε στα παιδιά. Όταν εκείνα το άνοιξαν, οι χρωματισμένες πεταλούδες πέταξαν έξω ελεύθερες, γοητεύοντας τα παιδιά που δεν είχαν δει ποτέ τίποτα τόσο όμορφο.
οι πεταλούδες τραγούδησαν κι έκαναν τα παιδιά ακόμα πιο ευτυχισμένα.
όμως, τα πουλιά παραπονέθηκαν στο δημιουργό γιατί οι πεταλούδες ήταν τόσο όμορφες και μπορούσαν να τραγουδούν όπως τα πουλιά.
γι' αυτό ο δημιουργός απέσυρε από τις πεταλούδες τη δυνατότητα να τραγουδούν.
από τότε, αν και όμορφες, παραμένουν σιωπηλές.

ΚΑΤΑΝΟΗΤή Η ΑΝΑΣΦάΛΕΙΑ ΤΩΝ ΔΙάΣΗΜΩΝ

αλλά εμείς οι άσημοι?
γιατί σε ώρες πρωινής συναλλαγής, σε ώρες φαγητού και σε νύχτες με φεγγάρια?
για να μη μας βλέπουν ή άραγε να μη τους βλέπουμε?

ΧΡώΜΑΤΑ

ζωγραφίζω τα όνειρα.
με τόσα πολλά χρώματα! και σε τέτοιες ποσότητες!

colors by adam fink

αυτά τα όνειρα που κάνουν οι παράλληλοι εαυτοί μας. γιατί είναι αυτοί που μπορούν να κάνουν αυτά τα όνειρα πραγματικότητα.

ΑΠό ΚΟΝΤά ΕίΝΑΙ ΑΛΛΙώΣ

beyond the bounds by glen tarnowski

αλλά και η ευτυχία χρειάζεται ευελιξία.
αν αποκωδικοποιήσεις το όνειρο και μπορέσεις να το περιγράψεις με σαφήνεια, τότε εύκολα προσαρμόζεσαι στα νέα δεδομένα περιμένοντας την συναισθηματική γαλήνη.

ΝΑΙ. ΥΠάΡΧΟΥΜΕ.

one secret by stefan beutler

αλλά ζούμε απ' τη στιγμή που βρίσκουμε μια θέση στη ζωή των άλλων.

έΝΑ ΤΡΙΑΝΤάΦΥΛΛΟ ΑΠό ΤΗ ΓΗ ΤΗΣ ΘΡάΚΗΣ

88η επέτειος απελευθέρωσης της κομοτηνής η 14η μαίου 2008.

κι ήταν άξιο στερνοδιάλεχτο

της ψυχής μου κατατόπι,

κάπου εκεί προς τα μπαλκάνια

κάπου εκεί προς τη ροδόπη.

Μ' ΑΓΑΠά ... ΔΕ Μ' ΑΓΑΠά...

photo by Дмитрий Берьяк

απ' τη στιγμή της γέννησης μέχρι το τέλος μας.

ΧΑΜΗΛώΝΩ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚή,

κλείνω τα μάτια και αφήνομαι στο βάρος της ημέρας.


αγγίζω με τρυφερότητα όσα με πονάνε, αναπολώ με λαχτάρα ό,τι έφυγε,
αφήνω τα δάκρυα να κάψουν τα άχρηστα συναισθήματα.


ανυπομονώ.
αργεί πολύ ακόμα?

ΓΗΡάΣΚΩ ΑΕί ΔΙΔΑΣΚόΜΕΝΟΣ

photo by david ho

μήπως απλώς γηράσκω?

ΚΙ ΑΝ ΘΑ ΔΙΨάΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΕΡό ΘΑ ΣΤίΨΟΥΜΕ έΝΑ ΣύΝΝΕΦΟ

κι αν θα πεινάσεις για ψωμί θα σφάξουμε ένα αηδόνι
μόνο καρτέρει μια στιγμή ν' ανοίξει ο πικραπήγανος
ν' αστράψει ο μαύρος ουρανός να λουλουδίσεις ο φλόμος.

.
.
.

έτσι κοιμάται ολόγυμνη μέσα στις άσπρες κερασιές μια τρυφερή μου αγάπη
ένα κορίτσι αμάραντο σα μυγδαλιάς κλωνάρι
με το κεφάλι στον αγκώνα της γερτό και την παλάμη πάνω στο φλουρί της
πάνω στην πρωινή του θαλπωρή όταν σιγά σιγά σαν τον κλέφτη
από το παραθύρι της άνοιξης μπαίνει ο αυγερινός να την ξυπνήσει!

.
.
.

μα ήταν αγέρας κι έφυγε κορυδαλλός κι εχάθη
ήταν του μάη το πρόσωπο του φεγγαριού η ασπράδα
ένα περπάτημα ελαφρύ σα σκίρτημα του κάμπου
ένα φιλί της θάλασσας της αφροστολισμένης.

*από την "αμοργό" του νίκου γκάτσου.

*εδώ, η παρουσίαση της ζωής και του έργου του ποιητή νίκου γκάτσου από την εκπομπή της ερτ "παρασκήνιο".

*οι στίχοι των τραγουδιών που αγαπήσαμε. εδώ θα τους βρείτε αλφαβητικά.

Η ΜάΝΑ ΕΝ ΒΡάΧΟΣ

καταλαβαίνω και σ' αγαπώ.
μ' ένα φιλί μου...τα πάντα.

ΓΡάΦΟΝΤΑΣ,

στο προηγούμενο post, για το "αμίλητο νερό", θυμήθηκα της "άρνης το νερό" και το φεστιβάλ τραγουδιού θεσσαλονίκης.
δε με ξετρελαίνει (το φεστιβάλ), αλλά ας του δώσουμε πίστωση χρόνου.
άλλωστε σ' αυτό ακούστηκε "της άρνης το νερό", τραγούδι που βραβεύτηκε το 2006.
πληροφορίες, λεπτομέρειες, έντυπα καθώς και υποδείγματα, εδώ.
η προθεσμία υποβολής των συμμετοχών λήγει στις 6 ιουνίου 2008.

αχ, της άρνης το νερό, της αρνησιάς
της αρνησιάς η βρύση
αχ, της άρνης το νερό, το ήπιες και
το ήπιες και μ’ αρνήθεις

αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της άρνης το πικρό νερό
κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω

κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
και πάλι εσένα θ’ αγαπώ
αχ, της λήθης το στενό, το πέρασες
το πέρασες κι εχάθης

στίχοι & μουσική: Σταύρος Σιόλας

ΤΑ ΜάΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΓΙΟύ,

μήνα των λουλουδιών και της παράδοσης.

μύθοι, προλήψεις, δεισιδαιμονίες και δοξασίες, οι οποίες ξεκίνησαν από την αρχαιότητα και ταξίδεψαν μέχρι τις μέρες μας, παίρνοντας τη θέση τους στη λαική μας παράδοση.
ξορκίζουμε το "κακό μάτι" και διώχνουμε τις μάγισσες που βγαίνουν σεργιάνι με το μαγιάτικο στεφάνι.
άσε που τη μέρα της πρωτομαγιάς, οι ομορφούλες που πίστευαν στην εξαγνιστική δύναμη της δροσιάς του πρωινού νερού, σηκώνονταν την αυγή, έπαιρναν μαζί τους λουλούδια και πήγαιναν στα πηγάδια να φέρουν το "αμίλητο νερό".
ονομάστηκε έτσι γιατί το κουβαλούσαν χωρίς να μιλάνε καθόλου.
μούγγα εντελώς!

ΜΑΜά, ΜΑΜά!

την ερχόμενη παρασκευή θα γράψω εγώ την ημερομηνία στον πίνακα!
ευτυχισμένη απλά.

ΤΟΥ ΠΡΟΦήΤΗ ΗΣΑϊΑ ΣήΜΕΡΑ ΚΑΙ...

σκέφτηκα τους γάμους φίλων και γνωστών, το ησαϊα χόρευε και τις αληθινές ευχές για βίο ανθόσπαρτο.
πόσο ανέφικτη είναι τελικά η συγκεκριμένη ευχή...

μη γελιόμαστε, δεν υπάρχει βίος "ανθόσπαρτος".
ούτε καν προσεγγίζεται μια τέτοια ιδέα.
ο πιο εύκολος άνθρωπος άνθρωπος να είναι το έτερόν μας ήμισυ, ο πιο γλυκός και λατρευτός, θα τσακωθούμε. θα διαφωνήσουμε. και θα στεναχωρηθούμε.
θα προκύψουν δυσκολίες, ακεφιές και-κάποιες μέρες-αφόρητη ρουτίνα.
μπορούμε όμως σε κάθε δύσκολη στιγμή να θυμόμαστε τη μέρα του γάμου μας και την απόλυτη ευτυχία που νιώσαμε.
βοηθάει να τα ξεπεράσουμε όλα με μιας!
(ε, λέμε τώρα! οχι οτι τα πιστευουμε)

ΜΕΤΑΞύ ΧΕίΛΕΩΣ ΚΑΙ ΚύΛΙΚΟΣ ή

πολλά πέλει μεταξύ κύλικος και χείλεος άκρο.

purps splash by jake gonen

ο μύθος λέει, πως ένας από τους αργοναύτες, ο αγκαίος, γιος του ποσειδώνα, φύτευε κάποτε ένα αμπέλι και ένας μάντης που τον είδε, του προφήτεψε πως θα πεθάνει, πριν προλάβει να πιει από τα σταφύλια του κρασί.
όταν σε λίγα χρόνια ωρίμασε το αμπέλι και έβγαλε σταφύλια, ο αγκαίος, στίβοντας το σταφυλι στο ποτήρι, περιγελούσε το μάντη για την ψεύτικη πρόβλεψή του.
εκείνος όμως του αποκρίθηκε με τη φράση: "πολλά πέλει μεταξύ κύλικος και χείλεος άκρο".
και πράγματι, τη στιγμή εκείνη ήρθε η είδηση για ένα αγριογούρουνο που φάνηκε στη χώρα και τη ρήμαζε.
ο αγκαίος όρμησε για να το σκοτώσει, αλλά σκοτώθηκε ο ίδιος πριν προλάβει τελικά να πιει απ' το κρασί του.

από το βιβλίο του τάκη νατσούλη "λέξεις & φράσεις παροιμιώδεις", εκδόσεις σμυρνιωτάκη

όΠΟΥ ΑΚΟύΣ ΠΟΛΛά ΚΕΡάΣΙΑ,

κράτα... μεγάλο καλάθι.
αν και είναι τα πρώτα, είναι γλυκά και νόστιμα.

διαβάστε εδώ για τις ευεργετικές τους ιδιότητες.

ΔΙΑ ΧΕΙΡόΣ ...ΠΑΙΧΝίΔΙ

πρόσκληση σε γραφο-παιγνίδι από τον chouvi.
άμεση ανταπόκριση με τα λόγια του ισοκράτη περί δημοκρατίας.

για το http://autographcollectors.blogspot.com/

ΣΥΝΤΡόΦΙΑ?

όλα εντάξει?
αποφασίσατε ποιος θα είναι ο γραμματέας της νομαρχιακής,
ποιος της δημοτικής και ποιος ο υποψήφιος δήμαρχος?

Very, very suspect man by dusan b. hadnadjev

την κοινωνία δεν χρειάζεται να τη ρωτήσετε.
περιττεύουμε.

ΠΕΡΔΙΚόΣΤΗΘΗ ΤΣΙΓΓάΝΑ

ω μαγεύτρα,

gipsy queen by robert pihlar

που μιλείς τα μεσάνυχτα προς τ' άστρα
γλώσσα προσταγής.

κ.παλαμάς

eDeRLeZi ή

χεντερλές.

σήμερα,
βγάζουμε παπούτσια και χορεύουμε πάνω στα ρόδα για την γιορτή της άνοιξης.

όΝΕΙΡΑ.

μια άλλη πραγματικότητα.

dreams by photo.earl

αληθινά όσο και τα τρυφερά δάκρυα, οι καθημερινές πλεκτάνες και οι σταγόνες ιδρώτα...

RAiNiN iN PARADiSE

rain by yuri border

για το τρελλό, γλυκό, χρυσό πουλάκι που μου είπε πως ο manu chao θα τραγουδήσει αυτό το καλοκαίρι στην αθήνα.

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘώ ΦΥΣΙΚά

να κατακλύζομαι από σκέψεις.

μερικές απ' αυτές θα σας ήταν πιθανόν αδιάφορες, άλλες δεν προλαβαίνω να τις γράψω, άλλες δεν τις καταλαβαίνω καν.

ο νους όμως ταξιδεύει και η καρδιά κόβει βόλτες.
you know i'm no good.

ΣΚέΨΟΥ...

αρχίζω να γράφω χωρίς να ξέρω πού ακριβώς θα καταλήξω. όπου με πάει, σκέφτομαι.
ξέρω μόνο πως ένα σωρό σκόρπιες σκέψεις και εικόνες που διαδέχονται η μια την άλλη είναι απαραίτητο να τακτοποιηθούν για να βγει κάποιο νόημα.
καθημερινά κάνουμε περίπου 50.000 σκέψεις -έτσι τουλάχιστον έχει υπολογιστεί.
τι παράξενο πράγμα!
τελικά η σκέψη είναι ηθικό καθήκον.
και η αυτοσυγκέντρωση (είχα διαβάσει κάποτε), η διαρκής κατανίκηση της φυσικής μας νωθρότητας.
υπάρχει πάντα βέβαια και το "αλλού πατώ και αλλού βρίσκομαι", αλλά γι' αυτό η ζωή είναι ενδιαφέρουσα και σχεδόν ποτέ δεν βαριόμαστε.
γιατί συνεχώς αναζητούμε μεθόδους και τρόπους ώστε να ισορροπούμε ανάμεσα σε δυο ακραίες καταστάσεις.

προφανώς είναι χάλια η αυτοσυγκέντρωσή μου σήμερα :)

ΕΔώ ΕίΣΑΙ ΒΡΕ ΘΩΜά?

γιορτάζεις σήμερα!

ΜΗ ΣΕ ΝΟΙάΖΕΙ,

είμαστε ο ένας για τον άλλον.

ΤΕΛΕΙώΝΕΙ Ο ΚόΣΜΟΣ?

γύρνα τις ώρες που χάθηκαν απόψε
κοίτα που φεύγεις πώς κλαίει το δειλινό
κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει
χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ
κάπου βραδιάζει μην κλαις δεν πειράζει
πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ

αγέρας παίρνει απόψε τη ζωή μου
κλείνω τα μάτια που φεύγεις να μη δω
κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει
χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ
κάπου βραδιάζει μην κλαις δεν πειράζει
πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ