3 Σεπ 2008

ΜΑ ΠώΣ ΣΤΗΝ ΕΥΧή ΘΥΜήΘΗΚΑ

αυτό το τραγουδάκι?
ναι, ναι. αυτό που παίζει το ροζ ραδιόφωνο, δίπλα ---->>>
melancolia από τον peppino di capri.
ακόμη δεν διέκρινα μελαγχολία φθινοπώρου στους φίλους μου.
μικρά καθημερινά σκαμπανεβάσματα μόνο.

photo by Stiliyan Stoychev

εξάλλου, είπαμε:
όλη η οδύνη και τα βάσανα του κόσμου προκαλούνται από δυστυχισμένους ανθρώπους. όχι μόνο σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και σε προσωπικό.

κανένας φίλος δεν θέλει να μας βλέπει σε απόγνωση και δυστυχείς. οπότε αφήνουμε τη μιζέρια γι' αυτούς που θέλουν να είναι εμπόδιο και στους εαυτούς τους αλλά και στους άλλους.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μ΄αρέσεις!!!.... καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

ΕΝΤΑΞΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟ.ΑΛΛΩΣΤΕ Η ΕΙΚΟΝΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ.

Ανώνυμος είπε...

Με τσάκισες και υποκλινόμενος στην απορία σου στο αφιερώνω.
http://jimas.wordpress.com/2008/09/05/η-ατέρμονη-γοητεία-του-μπλε/