31 Οκτ 2008

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚόΤΗΤΑ ΤΩΝ " ΚΑΤΑΡΑΜέΝΩΝ "

σαν σήμερα, το 1888, γεννήθηκε ο αποκλίνων γενικώς και ειδικώς περιθωριακός ποιητής ναπολέων λαπαθιώτης.

фоtо by Haya

Καημός αλήθεια να περνώ
του έρωτα πάλι το στενό
ώσπου να πέσει η σκοτεινιά
μια μέρα του θανάτου.

Στενό βαθύ και θλιβερό
που θα θυμάμαι για καιρό
τι μου στοιχίζει στην καρδιά
το ξαναπέρασμά του.
Ας είν' ωστόσο, τι ωφελεί
γυρεύω πάντα το φιλί
στερνό φιλί, πρώτο φιλί
και με λαχτάρα πόση.
Γυρεύω πάντα το φιλί
αχ, καρδιά μου
που μου το τάξανε πολλοί
όμως δε μπόρεσε κανείς
ποτέ να μου το δώσει.
Ίσως μια μέρα όταν χαθώ
γυρνώντας πάλι στο βυθό
και με τη νύχτα μυστικά
γίνουμε πάλι ταίρι
Αυτό το ανεύρετο φιλί
που το λαχτάρησα πολύ
σαν μια παλιά της οφειλή
να μου το ξαναφέρει.

στίχοι: ναπολέων λαπαθιώτης
μουσική: νίκος ξυδάκης
πρώτη εκτέλεση: ελευθερία αρβανιτάκη

1 σχόλιο:

Μαύρος Γάτος είπε...

Αδικήμένος, πολύ. ¨Ακουσα πρόσφατα άγνωστά μου ποιήματά του σε μια βραδιά για τον Καρυωτάκη, κι έπαθα πλάκα!

Σ;ο)