7 Απρ 2008

Η ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚή ΚΑΙ ΕΥάΛΩΤΗ

lady day, γεννήθηκε σαν σήμερα το 1915.


Η δεκαετία του ’40 μπήκε για την Billie Holiday -γράφει ο κωνσταντίνος τσάβαλος- με τις καλύτερες προοπτικές: όλα τα καμπαρέ της Νέας Υόρκης την ήθελαν για πρώτο όνομα στις πιστές τους, αλλά το Cafe Society ήταν τελικά αυτό στο οποίο έγραψε ιστορία. Ένα πολυτελές κλαμπ στην περιοχή του Μανχάταν, ίσως το μοναδικό το οποίο επέτρεπε να βρίσκονται λευκοί και μαύροι στον ίδιο χώρο και το μέρος όπου για πρώτη φορά ακούστηκε το γνωστότερο τραγούδι της, το "Strange Fruit", ένα κομμάτι-κόλαφος ενάντια στο ρατσιστικό καθεστώς του Αμερικανικού Νότου –κι όχι μόνο. Είναι η εποχή όπου η προσωπική της ζωή βρίσκεται σε μια στοιχειώδη αρμονία και η Μπιλι έβγαινε στη σκηνή με τις χαρακτηριστικές λευκές γαρδένιες να μπλέκονται στα μακριά της μαλλιά υπό τη συνοδεία της ορχήστρας του Φρανκι Νιουτον. Μια πενταετία με σπουδαίες ηχογραφήσεις στην εταιρεία Decca - "Fine and Mellow", "God Bless the Child", "Lover Man", "Don't Explain," "Good Morning Heartache", "Ain't Nobody's Business If I Do,", "Them There Eyes", "Crazy He Calls Me."- αλλά και με πρωτοφανή εμπορική επιτυχία. Πρόλαβε ακόμη και να παίξει στην ταινία New Orleans, στο πλευρό του νεανικού της ειδώλου του Λουις Άρμστρονγκ, υποδυόμενη την μαύρη υπηρέτρια – ρόλος που μετέπειτα παραδέχτηκε ότι καθόλου δεν χάρηκε. Από το σημείο εκείνο κι έπειτα αρχίζει ο προσωπικός, καλλιτεχνικός και εμπορικός της κατήφορος.

Πρόλαβε να ζήσει μέχρι τα 44 της.

Δεν υπάρχουν σχόλια: